Bi’r-i Ma’ûne Olayı (Safer/Temmuz) (4/625).

Necid Bölgesinin reislerinden Ebu Bera Âmir, Medine’ye gelerek Hz. Peygamberden kendilerine İslam’ı öğretecek öğretmenler istedi. Necid Bölgesi halkına güvenmeyen Hz. Peygamber, Ebu Bera’nın Kur’an öğreticilerine kabilesi adına eman verdiği için öğreticilerin gönderilmesine razı oldu. Hz. Peygamber, Ebu Bera’nın kardeşinin oğlu Âmir b. Tufeyl’e bir mektup yazdırarak, Münzir b. Amr’ın başkanlığında yetmiş kişilik bir heyeti Necid Bölgesine gönderdi. Bunların hepsi de Suffe ashabındandı. Maûne Kuyusu (Bi’r-i Ma’ûne) denilen yere varınca, içlerinden Haram b. Milhan ile Hz. Peygamber’in mektubunu Âmir b. Tufey’le gönderdiler. Âmir mektubu bile okumadan Haram’ı şehit etti. Heyetin tamamını öldürmek üzere kabilesini teşvik ettiyse de kabilesinden destek bulamadı. Bunun üzerine Âmir b. Tufeyl, Süleym Kabilesi’ne mensup kişilerle beklemekte olan Müslümanların üzerine hücum etti. Hepsi şehit oldu. İçlerinden sadece Ka’b b. Zeyd yaralı olarak kurtulabildi.

Hz. Peygamber Raci ve Bi’r-i Ma’ûne olaylarından sonra çok üzülmüş ve tam kırk sabah bu işi yapanlara beddua etmiştir.

Amr b. Ümeyye ise olay sırasında develeri otlatmakla görevli olduğu için esir düşmüş, sonra kurtulmuştu. Medine’ye dönerken iki Necidliye rastlamıştı. Şehid edilen arkadaşlarının öcünü almak için bunları öldürmüştü. Hâlbuki bunlar, Müslümanların himâyesinde olan Âmiroğullarındandı. Bu sebeple bu öldürülen kişilerin diyetleri ailelerine ödenmiştir.